• Metoda Briana Mulligana

    Brian Mulligan jest nowozelandzkim fizjoterapeutą, który w latach 90-tych przedstawił nową koncepcję diagnostyczno-terapeutyczną „MWM”  (Mobilisation with Movement)  mobilizacji stawowej połączonej z ruchem. Nowatorskie podejście jego konceptu polega m.in. na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez terapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta. Mulligan uważa m.in, że zmiany w obrębie segmentu ruchowego (w tym stawów między wyrostkowych) mogą powodować ograniczenia ruchu i ból w czasie jego wykonywania. Zaburzenia w mechanice poszczególnych elementów segmentu ruchowego mogą wpływać na siebie wzajemnie, ale ich analiza powinna odbywać się wieloaspektowo w odniesieniu do całego narządu ruchu, a także innych układów .

    Połączenie metody manualne z ruchem wykonanym przez pacjenta daje bardzo dobre rezultaty w leczeniu stawów obwodowych, a także kręgosłupa na wszystkich jego odcinkach.

    W danym stawie wykonywane są ślizgi co poprawia zakres ruchomości danego stawu i jego poprawne funkcjonowanie.

    Techniki wykonywane są przeprowadzone bezboleśnie, a wykonanie ślizgów odbywa się zgodnie z anatomia danego stawu w płaszczyźnie prostopadłej, czy równoległej, co powoduje osiągniecie pełnego zakresu bezbolesnego ruchu.

  • Metoda wg Cyriaxa

    Podstawowym założeniem Medycyny Ortopedycznej wg Cyriax’a jest leczenie wzorca klinicznego. Poprzez odpowiednio przeprowadzony wywiad i badanie funkcjonalne możemy uzyskać dokładny obraz kliniczny pacjenta. Symptomy i objawy są interpretowane i skatalogowane w formie „wzorców klinicznych”.

    Dlatego tak ważne dla tej metody jest dokładna i precyzyjna diagnostyka która obejmuje:

    * dobry wywiad

    * badanie funkcjonalne wszystkich struktur w okolicy uszkodzenia.

     

    Terapia

    Leczenie zgodnie z logiką Dr Cyriax’a jest niezależnie od zastosowanych środków efektem szczegółowych poszukiwań diagnozy w czasie badania klinicznego.

    Stosowanie terapii bez wcześniejszego postawienia diagnozy jest niebezpiecznym dla zdrowia, dlatego szczególnie zwraca się uwagę na postawienie szczegółowej diagnozy i zastosowanie precyzyjnie dobranych środków terapeutycznych do danego wzorca klinicznego.

    W terapii wykorzystywane są poniżej przedstawione środki terapeutyczne:

    •  głęboki masaż poprzeczny,
    • mobilizacje/manipulacje,
    • naciąganie torebki,
    •  trakcja,
    •  a dla lekarzy poprzez infiltrację czy wstrzyknięcia do stawowe.
  • Taping Medyczny

    Mięśnie nie są tylko atrybutem służącym do przemieszczania się, ale mają także wpływ na krążenie krwi i limfy. Jeżeli praca mięśni jest nieprawidłowa, może to skutkować szeroką gamą objawów. Stosując plaster na zmienione chorobowo mięśnie, aktywuje się jednocześnie naturalny proces regeneracji organizmu. Plastry stosowane w tej metodzie mają rozciągliwość i grubość zbliżoną do skóry człowieka.

    Zestawienie efektów stosowania Tapingu Medycznego:

    • poprawia funkcjonowanie mięśni regulując ich napięcie
    • usuwa obrzęki spowodowane zaburzonym krążeniem krwi i limfy
    • łagodzi ból
    • wspomaga działanie stawów (stymuluje proprioreceptory, koryguje kierunki ruchów nieprawidłowych, zwiększa stabilność).

    Zastosowanie plastrów jest bardzo szerokie: wspomniane wcześniej leczenie urazu, redukowanie zapalenia czy gromadzonego się płynu (wysięki, ale także krwiaki), korygowanie postawy ciała, objawy przeciążeń (łokieć tenisisty, golfisty).

    Wskazania:

    • stymulacja mięśni osłabionych
    • rozluźnienie mięśni nadmiernie napiętych
    • zapobieganie nadmiernym rozciągnięciom
    • ochrona stawów
    • działanie przeciwbólowe
    • redukcja zapalenia
    • zmniejszenie obrzęków limfatycznych
    • stymulacja proprioreceptorów
    • korekcja postawy ciała
    • koryguje ustawienie powięzi
  • Techniki terapeutyczne na tkanki miękkie, punkty spustowe, ból i napięcie mięśni

    Leczenie punktów bólowych i zmian w napięciu mięśniowym, podrażnionych okolic w obrębie hipertonicznego pasma mięśnia szkieletowego lub powięzi mięśniowej. Techniki mają na celu bezbolesne postępowanie przy problemach mięśniowych i stawowych , zbadanie i wyeliminowanie łańcucha oddziaływań rozpoczynającego się od pobudzonego układu nerwowego, a mającego skutki w postaci zmienionego napięcia mięśni.

  • Metoda Bobath dla dorosłych

    Metoda NDT-Bobath została stworzona w latach 40 XXw. przez Bertę i Karla Bobath. Od tego czasu jest stosowana na całym świecie, zarówno dla dzieci jak i dorosłych.

    Metoda opiera się na pracy z  pacjentami po uszkodzeniach ośrodkowego układu nerwowego (naczyniowych, urazowych) lub z przewlekłymi schorzeniami neurologicznymi m.in. z kręgu chorób demielinizacyjnych, chorób ruchu.

    Założenia metody zostały opracowane przez Bertę i Karela Bobath, którzy pierwotnie stworzyli techniki do pracy z dziećmi z porażeniem mózgowym. Dopiero po kilku latach ciągłego doskonalenia i rozwoju metody stwierdzono, że po pewnych modyfikacjach może być ona przydatna w terapii dorosłych pacjentów z neurogennymi zaburzeniami ruchu i napięcia mięśniowego. Szczególny nacisk położony jest na normalizację napięcia mięśniowego odpowiadającego za prawidłową postawę i wzorzec ruchu poprzez hamowanie reakcji nieprawidłowych. Twórcy metody zwrócili uwagę na fakt, że najlepsze efekty terapeutyczne osiąga się włączając terapię w jak najkrótszym okresie czasu po uszkodzeniu układu nerwowego.

    Główne zasady usprawniania według koncepcji NDT-Bobath obejmują:

    •  wpływanie na napięcie mięśni poprzez obniżanie napięcia wzmożonego i podwyższanie obniżonego, co jest możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednich technik postępowania już od pierwszych miesięcy życia,
    •  hamowanie nieprawidłowych odruchów
    • wyzwalanie ruchów w formie najbardziej jak to jest tylko możliwe zbliżonej do prawidłowych, co zostaje osiągnięte poprzez wspomaganie i prowadzenie ruchu z punktów kluczowych, czyli punktów kontroli ruchu, którymi są: głowa, obręcz barkowa , obręcz miedniczna i inne części ciała, oraz
    • wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności ruchowych w codziennych czynnościach.

    Każdy ruch jest odpowiednio przygotowywany i połączony z przemieszczaniem ciężaru ciała i środka ciężkości. Rodzaj, tempo i rytm ćwiczeń dobiera się indywidualnie.

    Mimo, że zajęcia prowadzi się najczęściej indywidualnie, ich celem jest zawsze przygotowanie pacjenta do uczestniczenia
    w normalnym życiu rodzinnym i społecznym.

    Metoda Bobath jest jedna z najbardziej znanych i wykorzystywanych metod pracy z pacjentem neurologicznym, dającą rewelacyjne rezultaty.

  • Terapia manualna wg K. Lewita

    Jest jedną z najbardziej znanych, a z pewnością najdłużej stosowanych metod w Polsce. Karel Lewit urodził się w 1916r. w Lublanie Od początku swojej lekarskiej działalności specjalizował się w leczeniu schorzeń kręgosłupa. Wykorzystywał do tego celu najpierw proste techniki chiropraktyczne /trakcje/, a następnie bardziej zaawansowane mobilizacje i manipulacje, które nieustannie doskonalił. Ideę przewodnią filozofii K. Levita w postępowaniu diagnostycznym można by zawrzeć w jego stwierdzeniu zawartym w zdaniu „zaburzenia funkcji rzadko ograniczają się do jednego segmentu czy pojedynczej struktury. Dlatego w czasie postępowania diagnostycznego, narząd ruchu powinien być traktowany jako całość”. Postępowanie terapeutyczne przywraca fizjologiczną „grę” pomiędzy stawami, mięśniami i strukturami nerwowymi. Podczas terapii stosujemy pasywne i aktywne techniki mobilizacji i manipulacji, jak również aktywne ćwiczenia wykonywane przez pacjenta w celu wzmocnienia i poprawy funkcjonalności.

  • Fizykoterapia

    Oferujemy zabiegi Fizykoterapii:

    Elektroterapia- zajmująca się leczeniem objawowym schorzeń m.in. układu ruch i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów  leczniczych, w którym wykorzystuje się do leczenia prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.

    Efekt działania prądów zależy od rodzaju zastosowania, głównie  jest to złagodzenie bólu i poprawienie ukrwienia  stymulowanej  tkanki, przyspieszenie wchłaniania obrzęków  i wysięków  śródstawowych.

    • galwanizacja
    • jonoforeza
    • diadynamik
    • interferencja
    • elektrostymulacja
    • prąd impulsowy Traberta
    • prąd Kotz’a
    • Tens

    Magnetoterapia- metoda leczenia polegająca na poddaniu danej okolicy ciała wpływowi pulsującego pola magnetycznego o niskiej częstotliwość. Dużą zaletą pola magnetycznego jest możliwość wykonywania zabiegów na zagipsowanie okolice ciała, oraz te w których znajdują się elementy metalowe.

     Główne działanie lecznicze pola magnetycznego:

    • przeciwzapalnie
    • przeciwbólowo
    • przeciwobrzękowo
    • przyśpieszenie procesu gojenia ran i złamań

    Laser-  należy do najskuteczniejszych zabiegów przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Znalazł on zastosowanie w wielu gałęziach medycyny. W rehabilitacji ten zabieg stosuje się najczęściej w leczeniu takich schorzeń jak: nerwobóle, bóle mięśni, zmiany zwyrodnieniowe i zespół cieśni nadgarstka. Fizykoterapia ta należy do najskuteczniejszych zabiegów przeciwzapalnych tkanek miękkich, stawów i tkanek okołostawowych w stanach przewlekłych i podostrych, a także przy złamaniach,  skręceniach,  krwiakach, a także uszkodzenia tkanki łącznej i torebek stawowych. Stosowany jest u osób cierpiących na schorzenia reumatologiczne  i ostrogi piętowe.  Wykorzystując światło laserowe o niskim natężeniu do tzw. biostymulacji laserowej, możemy dostarczyć do tkanek i komórek dodatkową energię wspomagając naturalne procesy regeneracyjne organizmu i przyspieszając gojenie.

    Ultradźwięki- Powoduje szereg korzystnych dla organizmu efektów leczniczych.

    Do najważniejszych należą: działanie przeciwzapalne, działanie przeciwbólowe, zmniejszenie obrzęku, zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej czy zmniejszenie napięcia mięśni.

    Rozróżniamy następujące zabiegi:

    • ultradźwięki – działanie na bazie żelu sprzęgającego
    • fonoforeza – przezskórne wprowadzanie leku w postaci żelów przeciwzapalnych i przeciwbólowych z wykorzystaniem ultradźwięków
  • Masaż

    Masaż jest oparty na ruchach manualnych działających powierzchniowo na skórę oraz głębiej na tkanki mięśni i stawów. Masaż wykonuje się, stosując różne techniki głaskania, rozcierania, ugniatania, oklepywania, ucisku czy wibracji. Jego cele mogą być lecznicze, relaksujące lub pobudzające. Masaż ten wykonuje się jako zabieg całościowy lub częściowy (wybranej części ciała). Masaż  w zależności od celu, rodzaju i zastosowanej techniki, może mieć działanie: przeciwbólowe, poprawiać przepływ krwi i limfy, a przez to odżywienie tkanek, przyspieszać przemianę materii. Poprawia też wygląd skóry, która staje się bardziej dotleniona i ukrwiona, regeneruje i rozluźnia mięśnie, zwiększa elastyczność stawów i więzadeł.

    W naszym gabinecie mogą Państwo skorzystać z masażu:

    •  Leczniczy
    • Relaksacyjny
    • Limfatyczny
    • Sportowy
    • Banką chińską
  • Fizjoterapia Funkcjonalna chorych po ogniskowym uszkodzeniu mózgu

    Praktyczna metoda dająca znakomite rezultaty w pracy z pacjentami po ogniskowych uszkodzeniach ośrodkowego układu nerwowego (udar niedokrwienny, urazy czaszkowo-mózgowe

  • Metoda Kinetic Control

    Kinetic Control to nowoczesna koncepcja fizjoterapeutyczna, która istnieje na Świecie od 1995 roku. Koncepcja została założona przez Marka Comerforda, we współpracy z prof. Shirley Sahrmann oraz Vladimirem Jandą. Koncepcja Kinetic Control pozwala na kompleksowe spojrzenie na pacjenta – począwszy od diagnostyki po programowanie procesu rehabilitacji i leczenia. Jak sama nazwa wskazuje, koncepcja zajmuje się analizą ruchu i jego funkcji w oparciu o najnowsze doniesienia naukowe EBM (Evidence Based Medicine)

    Koncepcja porusza problem dynamicznej dysfunkcji (stabilności stawu) opisując go jako niekontrolowany ruchu (‘niestabilność’). Kolejnym problemem z którym związana jest niestabilność często jest utrata kontroli zakresu ruchu (ograniczenie=restrykcja). Zarówno niestabilność jak i brak kontroli zakresu ruchu mają bezpośrednią relację z bólem i patologią.

     

  • Matoda FDM(Fascial Distortion Model)

    Ta rewolucyjna metoda, której twórcą był amerykański osteopata dr Stephen Typaldos, posiadająca własną diagnostykę i koncepcję terapeutyczną leczenia bólu i zaburzeń występujących w układzie powięziowym, łączy w genialny sposób Osteopatię z Ortopedią.

    Wiele jednostek chorobowych, kontuzji czy też obrażeń, prowadzi do strukturalnych zmian układu powięziowego (Fascial Distortion), te z kolei mogą manifestować się różnorodnymi dolegliwościami. Typaldos u swoich pacjentów zaobserwował powtarzający się wzorzec mowy ciała i sposób opisywania bólu a obraz ten przyporządkował do 6 dysfunkcji układu powięziowego.

    Zastosowanie „prostych” technik z zakresu FDM, prowadzi często już po pierwszym zabiegu do znacznej lub całkowitej poprawy objawów występujących u pacjenta.Fascial Distortion Model znajduje swoje zastosowanie przy schorzeniach kręgosłupa, zespole bolesnego barku czy też zamrożonego barku, dystorsjach, zapaleniach nadkłykci, artretyzmie, lumbago, urazach mięśni, zapaleniach ścięgna Achillesa i przy wielu innych jednostkach chorobowych. Za pomocą tej metody możemy znacznie przyspieszyć proces gojenia, regeneracji i powrotu do pełnego obciążenia.

    FDM dzięki swojej skuteczności znalazło już na stałe swoje miejsce w sporcie wyczynowym. Biorąc udział w szkoleniu Fascial Distortion Model możecie przynależeć do grupy prekursorów najskuteczniejszej metody terapeutycznej na świecie.

  • Pinopresura

    Innowacyjna polska metoda, łącząca zdobycze dalekowschodniej akupresury i akupunktury oraz zachodniej refleksoterapii, nauki o powieziach, układzie nerwowym somatycznym i wegetatywnym oraz o polu morfogenetycznym.

    Nieinwazyjna metoda rehabilitacji psychologicznej i neurofizjologicznej. Zapewnia odreagowanie psychologiczne i nerwowe, znosi napięcia stresowe ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Reguluje potencjały własne nerwów, wzbudza utracone przewodnictwo nerwowe. Działa odtruwająco i odkwaszająco. Reguluje układy trawienny, krążenia, oddechowy, endokrynny, wydalniczy, rozrodczy. Poprzez odruchowe mechanizmy i procesy neurofizjologiczne zgodnie z planem natury reguluje organizm człowieka.

     

  • Dry Needling (suche igłowanie)

    Jak wynika z badań mających oceniać wpływ różnego rodzaju zabiegów stosowanych w celu leczenia mięśniowo-powięziowych zespołów bólowych (punkty spustowe, TrP – Trigger Point) Suche igłowanie jest najskuteczniejszą metodą ich zwalczania, z niewielkim stopniem inwazyjności. Polega na nakłuwaniu ( przezskórnym wprowadzeniu igły w ciało) przy pomocy bardzo cienkiej pełnej sterylnej igły miejsc poddawanych terapii. Suche igłowanie znajduje się w grupie metod bezpośredniego mechanicznego oddziaływania na tkanki, w celu uzyskania reakcji biomechanicznych, biochemicznych i naczyniowych. Co ważne w tej metodzie nie stosuje się środków farmakologicznych. Ze względu na swoją skuteczność najczęściej metoda ta wykorzystywana jest w stymulacji śródmięśniowej (IMS) w celu eliminacji punktów spustowych (techniki mięśniowo-powięziowe).

IMG_0322_